- „identyfikowalność“
- Oferent projektu klimatycznego musi wykazać, że dzięki projektowi redukcja emisji gazów cieplarnianych zostanie faktycznie osiągnięta. Istnieją różne metodologie (wytyczne) dla projektów klimatycznych. Nasz cyfrowy rynek nie wyznacza żadnej konkretnej metodologii. Redukcja musi zostać określona przez niezależnego biegłego. Można od tego odstąpić tylko w przypadkach standardowych, których parametry są łatwo identyfikowalne i które charakteryzują się małą złożonością.
- „mierzalność i ocena“
- Dana redukcja musi zostać określona przez niezależnego biegłego również co do wielkości (w tonach zaoszczędzonego CO2). Jeżeli oferent projektu redukcji emisji CO2 zaakceptuje ofertę podmiotu poszukującego redukcji emisji CO2 oraz warunki ramowe platformy KOM2KOM, automatycznie zostaje zawarty list intencyjny, a tym samym ustalona zostaje aktualna cena rynkowa EU ETS, czyli cena za tonę CO2.
- „kontrola realizacji“
- W przypadku większych projektów konieczna jest weryfikacja redukcji w odpowiednich odstępach czasu. Umowa musi przewidywać kontrolę realizacji redukcji. W zależności od celu redukcji i rodzaju projektu istnieją różne możliwości. Na przykład przy dostawach ciepła może to być odczyt doprowadzonego ciepła, a w przypadku fermentacji odpadów organicznych − określenie wykorzystanego materiału.
- „realizacja możliwa tylko przy finansowaniu“
- Redukcja emisji gazów cieplarnianych w ramach projektu nie mogłaby zostać zrealizowana bez oczekiwanych wpływów ze sprzedaży redukcji emisji CO2. Oznacza to, że działanie, które już samo w sobie jest ekonomiczne, nie kwalifikuje się do uznania za redukcję. Definicja rentowności finansowej opiera się na przepisach UE dotyczących dotacji od państwa. Zgodnie z nimi projekt jest ekonomiczny, jeżeli przy uwzględnieniu minimalnej stopy zwrotu dla dotacji od państwa ma dodatnią wartość bieżącą. W umowie zawarty zostaje okres amortyzacji podatkowej, a wszelkie redukcje wykraczające poza ten okres stanowią wkład dla dobra ogółu społeczeństwa.
- „dodatkowość“
- Projekt musi być realizowany jako dodatkowy w świetle istniejących regulacji prawnych i obowiązków w zakresie redukcji emisji. Oznacza to, że projekt wykracza poza normę prawną.
- „nieodwracalność“ lub „trwałość“
- Redukcja emisji musi być trwała. Jest to szczególnie trudne w przypadku projektów przyrodniczych, np. leśnych lub torfowiskowych, i musi być uwzględnione z odpowiednim potrąceniem (buforem). W przypadku wypierania paliw kopalnych np. przez sieci ciepłownicze, modernizacje energetyczne budynków i alternatywne napędy, wymóg ten jest spełniony. KOM2KOM jako minimalne kryterium trwałości definiuje 40 lat.
- „dowód obiektywny“
- Oferent projektu klimatycznego musi wykazać, że dzięki projektowi redukcja emisji gazów cieplarnianych zostanie faktycznie osiągnięta. Istnieją różne metodologie (wytyczne) dla projektów klimatycznych. Nasz cyfrowy rynek nie wyznacza żadnej konkretnej metodologii.
- „walidacja i weryfikacja“
- Zgodnie z procesem KOM2KOM każda redukcja musi zostać poddana walidacji i weryfikacji przez jednostkę weryfikującą akredytowaną według normy ISO 14065 przez Niemiecką Jednostkę Akredytującą DAkkS w celu zapewnienia obiektywizacji ilości redukcji. Odstępstwo możliwe jest wyłącznie ze względów ekonomiczności i zasadności w tzw. przypadkach modelowych. Przypadkami modelowymi są projekty i deklaracje GHG, które odpowiadają zwalidowanemu zgodnie z normą ISO 14064-2 przykładowi modelowemu KOM2KOM i w których redukcje są niższe niż 15.000 ton ekwiwalentu CO2.
- „contribution claim“
- Proces KOM2KOM opiera się na podejściu dobrowolnego wkładu „contribution claim”, które gminom i przedsiębiorstwom umożliwia wspieranie ochrony klimatu poprzez wkłady finansowe. Każdy wkład klimatyczny musi spełniać surowe kryteria jakości KOM2KOM i jest wyceniany według aktualnej ceny rynkowej EU ETS.
